زبان آلمانی

زبان آلمانی یک زبان طبیعی از خانوادهٔ زبانی زبان‌های هندواروپایی از شاخهٔ زبان‌های ژرمنی غربی است که بیشتر در اروپای مرکزی گفتگو می‌شود. آلمانی در آلمان، اتریش، سوئیس، تیرول جنوبی، جامعه آلمانی‌زبان بلژیک و لیختن‌اشتاین پرگویشورترین زبان و رسمی است. این زبان همچنین یکی از زبان‌های رسمی لوکزامبورگ و استان اوپوله لهستان نیز به‌شمار می‌رود. زبان آلمانی بیشترین شباهت را با سایر زبان‌های ژرمنی غربی، از جمله انگلیسی، آفریکانس، هلندی، فریسی، آلمانی سفلی، لوکزامبورگی، اسکاتس و ییدیش دارد. آلمانی همچنین شباهت‌های واژگانی بسیاری با زبان‌های دانمارکی، نروژی و سوئدی از گروه ژرمنی شمالی، دارد. آلمانی پس از انگلیسی دومین زبان ژرمنی پرگویشور است.

دسته‌بندی

آلمانی معیار نوین یک زبان ژرمنی غربی در شاخه ژرمنی زبان‌های هندواروپایی است. زبان‌های ژرمنی به‌طور سنتی به سه شاخه ژرمنی شمالی، ژرمنی شرقی و ژرمنی غربی تقسیم می‌شوند. نخستین شاخه از آن‌ها شامل زبان‌های نوین دانمارکی، سوئدی، نروژی، فاروئی و ایسلندی می‌شود که همگی از نوادگان نورس باستان هستند. زبان‌های ژرمنی شرقی اکنون منقرض شده‌اند و گوتی تنها زبان در این شاخه است که در آثار نوشتاری از آن باقی مانده است. زبان‌های ژرمنی غربی، زیرگروه‌های گویشی گسترده‌تری دارند و اکنون زبان‌های نوینی همچون انگلیسی، آلمانی، هلندی، ییدیش، آفریکانس و غیره اعضای آن هستند.

پراکندگی جغرافیایی

با در نظر گرفتن آلمانی‌های دور از وطن، آلمانی‌زبانان در همه قاره‌های مسکونی جهان پراکنده شده‌اند. برای ارزیابی شمار گویشوران هر زبان در سراسر جهان، همیشه کمبود اطلاعات کافی و قابل اعتماد مانع راه است. برای به دست آوردن شمار دقیق و جهانی آلمانی‌زبانان بومی، این امر با وجود گونه‌های مختلفی که وضعیت آن‌ها به عنوان «زبان» یا «گویش» جداگانه به دلایل سیاسی و/یا زبانی مورد اختلاف است، از جمله گونه‌های خاصی از آلمانیش (همانند آلزاسی) و آلمانی پایین/پلات‌دیچ. بسته به درج یا حذف گونه‌های خاصی، تخمین زده می‌شود که تقریباً ۹۰ تا ۹۵ میلیون نفر آلمانی را به عنوان زبان اول، ۱۰ تا ۲۵ میلیون به عنوان زبان دوم و ۷۵ تا ۱۰۰ میلیون به عنوان زبان خارجی صحبت می‌کنند این به معنای وجود تقریباً ۱۷۵ تا ۲۲۰ میلیون آلمانی‌زبان در سراسر جهان است. تخمین زده می‌شود که بدون در نظر گرفتن مهارت افراد در آلمانی، حدود ۲۸۰ میلیون نفر در سراسر جهان حداقل مقداری آلمانی می‌دانند.

گویش‌ها

گویش‌های آلمانی گونه‌های محلی سنتی آن هستند. بسیاری از آن‌ها با آلمانی معیار درک متقابل ندارند و تفاوت‌های زیادی در واژگان، واج‌شناسی و نحو دارند. اگر از تعریف محدود مبتنی بر فهم متقابل زبان استفاده شود، بسیاری از گویش‌های آلمانی به عنوان زبان‌های جداگانه در نظر گرفته می‌شوند. با این حال، چنین دیدگاهی در میان زبان‌شناسان آلمانی غیر معمول است.

گوناگونی در میان گویش‌های آلمانی قابل توجه است و غالباً فقط گویش‌های همسایه برای هم قابل درک هستند. برخی از گویش‌ها برای افرادی که فقط آلمانی معیار را می‌دانند قابل درک نیستند. با این حال، تمام گویش‌های آلمانی متعلق به زنجیره گویشی آلمانی بالا و آلمانی پایین هستند.

دستور زبان

زبان آلمانی در سیر تحول تاریخی خود به بخش عمده‌ای از ویژگی‌های دستوری و نیز واژگان بومی ژرمنی وفادار مانده و آن‌ها را در دستگاه دستوری و واژگانی خود زنده نگاه داشته است مانند جنسیت (مذکر، مؤنث یا خنثی)، پیشوندها و پسوندهایِ باستانی، صرف اسم و صفت و حرف تعریف، امکان ساختن واژه‌های ترکیبی طولانی و ساختمان پیچیدهٔ نحوی چهرگَشتار(inflectional) و ترکیبگر (synthetics) که در زبان نیا-هندواروپایی یافت می‌شده است. در مقابل، زبان انگلیسی (که با آلمانی هم‌خانواده است) با از دست دادن بیش‌تر این ویژگی‌ها به زبانی بسیار ساده‌تر از نظر دستوری بدل شده است. زبان فرانسه نیز مانند انگلیسی، نسبت به زبان نیای خود (زبان لاتین) بسیار ساده‌تر شده است. در واقع این دو زبان از زبان‌هایی با ساختار ترکیبی به زبان‌هایی با ساختار تحلیلی تحول یافته‌اند. لازم است ذکر شود که زبان‌های محلی معمولاً دارای دستور زبان و اصطلاحات متفاوتی نسبت به آنچه در کتاب‌ها نوشته می‌شوند، هستند.

یونسکو معتقد است که زبان آلمانی یکی از «ده زبان سخت» جهان است.

نوشتار

زبان آلمانی با الفبای لاتین نوشته می‌شود. این الفبا علاوه بر ۲۶ حرف استاندارد، سه واکه با علامت دونقطه، یعنی ä، ö و ü، و همچنین حرف استست (ß) دارد. در سوئیس و لیختن‌اشتاین، به جای ß از ss استفاده می‌شود. از آنجا که ß هرگز در آغاز واژه نمی‌آید دارای شکل بزرگ نبود، اما در سال ۲۰۱۷، ẞ به عنوان شکل بزرگ آن معرفی شد. در گذشته ſ یا s کشیده نیز در نوشتار آلمانی استفاده می‌شد که امروزه منسوخ شده است.

واژگان

بیشتر واژگان آلمانی از شاخه ژرمنی از خانواده زبان‌های هندواروپایی گرفته شده‌اند. با این حال، این زبان شمار بالایی وام‌واژه از زبان‌های دیگر، به ویژه لاتین، یونانی، ایتالیایی، فرانسوی و اخیراً انگلیسی، دارد. در اوایل سده نوزدهم، یوآخیم هاینریش کامپه برآورد کرد که یک پنجم کل واژگان آلمانی ریشه فرانسوی یا لاتین دارد.

ادبیات

زبان آلمانی در ادبیات آلمان به کار رفت و رد پای آن را می‌توان تا سده‌های میانه یا قرون وسطی جستجو کرد. در این دوره، نویسندگان و شاعران برجسته‌ای همچون والتر فون در فوگلواید و ولفرام فون اشنباخ آثاری نوشتند.

آثاری همچون سرود نیبلونگ‌ها از نویسنده‌ای ناشناس و دیگر مجموعه‌ها و قصه‌های مشهور در این دوره، توسط برادران گریم در سده نوزدهم میلادی جمع‌آوری و منتشر شد که برخی از آن‌ها شهرت جهانی دارند.

خداشناس و کشیش مشهور آلمانی، مارتین لوتر، با ترجمهٔ کتاب مقدس به زبان آلمانی، اعتبار زیادی به این زبان بخشید. از میان شاعران و نویسندگان مشهور آلمانی‌زبان، می‌توان به گوتهولد افرایم لسینگ، یوهان ولفگانگ گوته، فریدریش شیلر، هانریش فون کلایست، ارنست هوفمان، برتولت برشت، هاینریش هاینه و آرنو اشمیت اشاره کرد. زبان آلمانی از جایگاه ویژه‌ای در فلسفه برخوردار است و فیلسوفان بسیاری مانند نیچه ،کارل مارکس، هگل، شوپنهاور، کانت به زبان آلمانی مطالب خود را نوشته‌اند.

تاکنون سیزده آلمانی‌زبان برندهٔ جایزهٔ نوبل ادبیات شده‌اند که عبارتند از تئودور مومسن، رودولف کریستف یوکن، پال هیزه، گرهارد هاوپتمان، کارل اشپیتلر، توماس مان، نلی زاکس، هرمان هسه، هاینریش بل، الیاس کانتی، گونتر گراس، الفریده یلینک و هرتا مولر.

الان یک توضیحی درباره زبان آلمانی باهم خوندیم .حالا قراره باهم درباره سه کشور آلمان, اتریش و سوئیس اطلاعات کسب کنیم.

آلمان

پرچم

نشان ملی

آلمان با نام رسمی جمهوری فدرال آلمان، کشوری در اروپای مرکزی است. آلمان دومین کشور پرجمعیت در اروپا پس از روسیه، و پرجمعیت‌ترین کشور اتحادیهٔ اروپا محسوب می‌شود. آلمان در میان دریای بالتیک و دریای شمال از سمت شمال، و آلپ از جنوب قرار دارد. آلمان با کشورهای دانمارک از شمال، لهستان و جمهوری چک از شرق، اتریش و سوئیس از جنوب، و فرانسه، لوکزامبورگ، بلژیک، و هلند از غرب مرز مشترک دارد. پایتخت این کشور و پرجمعیت‌ترین شهر آن برلین است و مرکز مالی آن نیز شهر فرانکفورت، بزرگ‌ترین شهر منطقه رور است.

آلمان با اقتصادی بزرگ به عنوان یک قدرت بزرگ جهانی در نظر گرفته می‌شود. این کشور دارای بزرگ‌ترین اقتصاد اروپا، سومین اقتصاد بزرگ جهان بر پایهٔ تولید ناخالص داخلی و پنجمین بر پایهٔ برابری قدرت خرید است. به عنوان یک قدرت جهانی در صنعت، و وجود بخش‌های علمی و فناوری، آلمان سومین صادرکننده و در عین حال سومین واردکنندهٔ بزرگ جهان است.

تاریخ

انسان‌های اولیه حدود ۶۰۰٬۰۰۰ سال پیش در آلمان حضور داشتند.باستان‌شناسان در دره نئاندر فُسیل‌های از نئاندرتال‌ها کشف کردند.همچنین آثار انسان مدرن در سلسله کوه‌های سوآبین کشف شد: از جمله فلوت ۴۲۰۰۰ ساله‌ای که قدیمی‌ترین آلت موسیقی یافت شده تا به امروز است، مجسمه ۴۰٬۰۰۰ ساله شیر-انسان از جنس عاج که در سال ۱۹۳۹ در یک غار کشف شد، مجسمه ۳۵٬۰۰۰ ساله ونوس هوله فلس که از عاج ماموت ساخته شده بود و در سال ۲۰۰۸ در غاری در هوله فلس کشف شد. همچنین بشقاب فلزی ساخت عصر برنز اروپا که از یک محل واقع در آلمانِ امروز به‌دست آمده نشان می‌دهد تاریخ این بشقاب به ۱۶۰۰ سال قبل از مسیح می‌رسد.

جمهوری وایمار (۱۹۱۹ تا ۱۹۳۳)

امپراتوری آلمان با انقلاب نوامبر و اعلام جمهوری در ۹ نوامبر ۱۹۱۸ پایان یافت. آلمان با کاپیتلاسیون، شکست خود در جنگ جهانی اول را پذیرفت. پس از انتخابات مجلس ملی مؤسسان که در آن زنان برای اولین بار واجد شرایط رای دادن و شرکت در انتخابات بودند، قانون اساسی وایمار در ۱۴ اوت ۱۹۱۹ لازم الاجرا شد. در پیمان ورسای، مناطق قابل توجهی واگذار شد، اشغال سرزمین راینلند توسط متفقین و پرداخت غرامت‌ها بر این اساس تعیین شد چرا که آلمان تنها مسئول جنگ شناخته شد. این وضعیت اولیه بر فضای سیاسی کشور تأثیر گذاشت. افراط‌گرایان راست علیه «جنایتکاران نوامبر» بر طبل خنجر از پشت زدن آنان به مردم می‌کوبیدند که به قتل‌های سیاسی و تلاش‌هایی برای کودتا انجامید (کودتای کاپ ۱۹۲۰ و کودتای مونیخ ۱۹۲۳). قیام‌های کمونیستی مانند قیام رور در سال ۱۹۲۰، نبردهای مارس در آلمان مرکزی در سال ۱۹۲۱ و قیام هامبورگ در سال ۱۹۲۳ نیز باعث بی‌ثباتی شدند. پرداخت غرامت ناکافی باعث شد بلژیک و فرانسه از سال ۱۹۲۳ تا ۱۹۲۵ سرزمین رور را اشغال کنند.

آلمان نازی (۱۹۳۳ تا ۱۹۴۵)

در مدت زمان بسیار کوتاهی، حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان یک دولت تک‌حزبی تمامیت‌خواه را در رایش آلمان به رهبری آدولف هیتلر تأسیس کرد و نهادها را هماهنگ کرد. افراد نا محبوب و مخالفان سیاسی، به‌ویژه کمونیست‌ها، سوسیال دموکرات‌ها و اتحادیه‌های کارگری از همه مقامات حذف شدند، اولین اردوگاه‌های کار اجباری برپا شد، کتاب‌ها سوزانده شدند و هنرهای غیر محبوب به عنوان «منحط» بدنام شد. تبلیغات نازی‌ها به زندگی خصوصی نیز نفوذ کرد. از قبل بر کودکان برای پیوستن به سازمان‌های حزبی فشار وارد می‌شد. در اکتبر ۱۹۳۳، هیتلر خروج آلمان از جامعه ملل را اعلام کرد. او حکومت داخلی خود را با قتل مخالفان داخلی حزب و همراهان سابق خود تضمین کرد، به ویژه در جریان قتل‌های روم در ۳۰ ژوئن ۱۹۳۴، زمانی که اس‌آ به نفع اس‌اس که بدون قید و شرط تسلیم هیتلر شده بود، خلع شد. ژنرال‌های ارتش رایش شخصاً سوگند رهبری او را یاد کردند. گشتاپو به عنوان نیروی پلیس مخفی حکومت برای مبارزه با مخالفان سیاسی و ایدئولوژیک مورد استفاده قرار گرفت.

اشغال متفقین (۱۹۴۵ تا ۱۹۴۹)

آلمان در ۳۱ دسامبر ۱۹۴۷ تقسیم شد. در ۵ ژوئن ۱۹۴۵، متفقین جنگ جهانی دوم پس از پیروزی، مناطق اشغالی را تعریف کردند و سپس در مناطق مربوطه خود در غرب خط اودرنیتسه و از طریق فرماندهی بر برلین بزرگ، حاکمیت خود را اعمال کردند. قلمروهای شرقی آلمان که یک چهارم مساحت کشور است و یک پنجم جمعیت کشور در آن سکونت دارند، توسط ارتش سرخ، تحت اداره جمهوری خلق لهستان قرار گرفته بود. قدرت‌های غربی این امر را در توافق پوتسدام و همچنین خروج آلمانی‌ها از اروپای مرکزی و شرقی را تأیید کردند. اتریش به مرزهای سال ۱۹۳۸ خود بازگردانده شد و همچنین به چهار منطقه اشغالی تقسیم شد. در سال‌های ۱۹۴۶ و ۱۹۴۷، زارلند از منطقه اشغالی جدا شد و تحت مدیریت مستقیم فرانسه قرار گرفت.

جمهوری فدرال آلمان و جمهوری دموکراتیک آلمان (۱۹۴۹ تا ۱۹۹۰)

جمهوری فدرال آلمان در ۲۳ مه ۱۹۴۹ در سه منطقه اشغالی غربی تأسیس شد و قانون اساسی به عنوان یک قانون اساسی موقت به اجرا درآمد که مقدمه آن شامل الزامی برای اتحاد مجدد برای یک دوره انتقالی بود. شهر بن، مقر حکومت شد. چهار ماه و نیم بعد، جمهوری دموکراتیک آلمان در منطقه تحت اشغال شوروی تأسیس شد. هر دو کشور فرعی یکدیگر را بخشی از تداوم یک دولت آلمانی می‌دانستند و دیگری را به رسمیت نمی‌شناختند. هر دو تحت کنترل قدرت‌های اشغالگر باقی ماندند. با ادغام در اتحادهای نظامی مخالف ناتو و پیمان ورشو، آن‌ها استقلال رسمی خود را در سال ۱۹۵۵ دریافت کردند. لازمه این امر این بود که در ژوئیه ۱۹۵۱ سه قدرت غربی به‌طور رسمی به وضعیت جنگ با آلمان پایان دهند. اتحاد جماهیر شوروی این را تنها در ژانویه ۱۹۵۵ اعلام کرد، پس از آن سایر کشورهای اروپای شرقی به دنبال آن بودند. متفقین مسئولیت کل آلمان و حقوق آن‌ها در برلین را حفظ کردند.

اتحاد دوباره آلمان (از ۱۹۹۰ تا امروز)

در ۳ اکتبر ۱۹۹۰ میلادی، با پیوستن نواحی جمهوری دموکراتیک آلمان (آلمان شرقی) به جمهوری فدرال آلمان (آلمان غربی)، پیدایش کشور آلمان کنونی رخ داد.

با فروریختن دیوار برلین در ۹ نوامبر ۱۹۸۹ میلادی، ایالت‌های شرقی در ۳ اکتبر ۱۹۹۰ به جمهوری فدرال آلمان پیوستند که منجر به اتحاد دوباره آلمان شد. از آن پس هر ساله سوم اکتبر را به عنوان روز اتحاد آلمان جشن می‌گیرند که به چهار دهه جدایی پس از جنگ جهانی دوم و آغاز جنگ سرد، پایان داد.

بزرگ‌ترین مانع در همگرایی دو آلمان، نگرانی روسیه از پیوستن آلمان شرقی به پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) بود. اما موافقت میخائیل گورباچف با عضویت آلمان متحد در ناتو عملاً آخرین مانع را از سر راه اتحاد آلمان برداشت.

جغرافیا

آلمان هفتمین کشور بزرگ اروپا است که از شمال با دانمارک، از شرق با لهستان و جمهوری چک، از جنوب‌شرقی با اتریش، و از جنوب و جنوب‌غربی با سوئیس مرز مشترک دارد. فرانسه، لوکزامبورگ و بلژیک از سوی غرب، و هلند از سوی شمال‌غرب با آلمان هم‌مرز هستند. آلمان همچنین با دریای شمال و دریای بالتیک از سمت شمال و شمال‌شرقی همسایه است. مساحت کلی آلمان۳۵۷٬۰۲۲ کیلومتر مربع (۱۳۷٬۸۴۷ مایل مربع) است که شامل ۳۴۸٬۶۷۲ کیلومتر مربع (۱۳۴٬۶۲۳ مایل مربع) مساحت زمینی و ۸٬۳۵۰ کیلومتر مربع (۳٬۲۲۴ مایل مربع) مساحت آبی می‌شود.

بازهٔ ارتفاع در آلمان از بلندی‌های آلپ در جنوب آغاز می‌شود و تا کرانه‌های دریای بالتیک در شمال شرق ادامه دارد. ارتفاعات جنگلی در مرکز قرار دارند و سرزمین‌های پست در شمال واقع شده‌اند. بلندترین نقطه در آلمان، کوه تسوگ‌اشپیتسه با ارتفاع ۲٬۹۶۳ متر یا ۹٬۷۲۱ فوت است و پست‌ترین نقطه نیز در نویندورف-ساخزنبانده، قرار دارد که ارتفاع آن ۳٫۵۴ متر یا ۱۱٫۶ فوت زیر سطح دریا است شمال آلمان محل عبور رودخانه‌های بزرگی همچون راین، دانوب، و البه است و منابع طبیعی مهم شامل سنگ آهن، زغال‌سنگ، چوب، زغال قهوه‌ای، اورانیوم، مس، گاز طبیعی، نمک و نیکل است.

آب و هوا

بیشتر آلمان دارای آب و هوای معتدل است که از اقیانوسی در شمال تا قاره‌ای در شرق و جنوب شرقی متغیر است. زمستان‌ها از سرد در رشته‌های آلپ جنوبی تا خنک و عموماً ابری با بارندگی محدود است، در حالی که تابستان‌ها می‌تواند از گرم و خشک تا خنک و بارانی متغیر باشد. در نواحی شمالی بادهای غربی غالب است که هوای مرطوب را از دریای شمال وارد می‌کند و تعدیل دما و افزایش بارندگی را سبب می‌شود. برعکس، مناطق جنوب شرقی دمای شدیدتری دارند.

در بازهٔ فوریهٔ ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰، میانگین دمای ماهانه در آلمان در ژانویهٔ ۲۰۲۰ حداقل ۳٫۳ درجه سلسیوس (۳۷٫۹ درجه فارنهایت) و در ژوئن ۲۰۱۹ حداکثر ۱۹٫۸ درجه سلسیوس (۶۷٫۶ درجه فارنهایت) بود. میانگین بارندگی ماهانه از ۳۰ لیتر بر متر مربع در فوریه و آوریل ۲۰۱۹ تا ۱۲۵ لیتر بر متر مربع در فوریهٔ ۲۰۲۰ متغیر بود و میانگین ساعت‌های آفتابی، ماهانه از ۴۵ در نوامبر ۲۰۱۹ تا ۳۰۰ در ژوئن ۲۰۱۹ متغیر بوده است.

تنوع زیستی

پارک ملی برشتسگادن در بایرن

آلمان را می‌توان به ۵ بوم‌ناحیه تقسیم کرد: جنگل‌های مختلط اطلس، جنگل‌های مختلط بالتیک، جنگل‌های مختلط اروپای مرکزی، جنگل‌های پربرگ اروپای غربی و جنگل‌های مختلط و مخروطی آلپ. تا تاریخ ۲۰۱۶ ۵۱ درصد از مساحت زمین‌های آلمان صرف کشاورزی شده‌بود، در حالی که ۳۰ درصد مساحت را جنگل‌ها تشکیل می‌دادند و ۱۴ درصد آن صرف سکونتگاه‌ها و تأسیسات شده‌بود.

گیاهان و جانوران در آلمان، عموماً شامل همان جاندارانی هستند که در دیگر مناطق اروپای مرکزی نیز یافت می‌شوند. بر اساس فهرست ملی جنگل‌ها، راش‌ها، بلوط‌ها، و دیگر درختان برگ‌ریز کمی بیش از ۴۰ درصد از جنگل‌ها را تشکیل می‌دهند؛ تقریباً ۶۰ درصد نیز متشکل از مخروطیان، به‌ویژه کاج نوئل و کاج هستند. گونه‌های زیادی از سرخس‌ها، گل‌ها، قارچ‌ها، و خزه‌ها نیز یافت می‌شوند. حیوانات وحشی عبارتند از: شوکا، گراز، گوسفند وحشی، روباه سرخ، رودک، خرگوش صحرایی، و تعداد اندکی سگ آبی اوراسیایی. گل گندم آبی قبلاً نشان ملی آلمان بود.

۱۶ پارک ملی در آلمان شامل یاسموند ناتسیونال پارک، وشترن پومرانیا لاگوون آرا ناتسیونال پارک، موریتس ناتسیونال پارک، پارک ملی دریای وادن، هارتس ناتسیونال پارک، هاینایش ناتسیونال پارک، بلاک فورشت ناتسیونال پارک، زاکسون سویتسرلاند ناتسیونال پارک، پارک ملی جنگل بایرن و پارک ملی برشتسگادن هستند. علاوه بر این، ۱۷ ذخیره‌گاه زیست‌کره، و ۱۰۵ پارک طبیعی در این کشور وجود دارد. بیش از ۴۰۰ باغ‌وحش و پارک حیوانات در آلمان فعالیت می‌کنند. باغ‌وحش برلین که در سال ۱۸۴۴ افتتاح شد، قدیمی‌ترین باغ‌وحش در آلمان است و ادعا می‌شود که جامع‌ترین مجموعهٔ گونه‌ها در جهان را داراست.

شهرهای بزرگ

شهر	جمعیت
Berlin	۳٬۶۴۵٬۰۰۰
Hamburg	۱٬۸۴۱٬۰۰۰
München	۱٬۴۷۱٬۰۰۰
Köln	۱٬۰۸۵٬۰۰۰
Frankfurt	۷۵۳٬۰۰۰
Stuttgart	۶۳۵٬۰۰۰
Düsseldorf	۶۱۹٬۰۰۰
ˈlaɪptsɪç	۵۸۸٬۰۰۰
Dortmund	۵۸۷٬۰۰۰
Essen	۵۸۳٬۰۰۰
Bremen	۵۶۹٬۰۰۰
Dresden	۵۵۴٬۰۰۰
Hannover	۵۳۸٬۰۰۰
Nürnberg	۵۱۸٬۰۰۰
Duisburg	۴۹۸٬۰۰۰

اشتغال

حدود ۴۰ میلیون نفر از جمعیت مشغول به کار هستند، از این تعداد ۵۳٬۲ درصد مرد و ۴۶٬۸ درصد را زنان تشکیل می‌دهند. تقریباً ۲٬۱ میلیون نفر نیز در آلمان فاقد کار هستند که نرخ بیکاری بین این افراد (۱۵–۶۴ ساله) ۵٬۱٪ تا ٪ ۶٬۴ می‌باشد.

زبان

زبان رسمی کشور آلمان، زبان آلمانی است. حدود ۹۵٪ مردم این کشور به این زبان گویش می‌کنند. دو گویش اصلی این زبان، آلمانی معیار و زبان آلمانی پایین است. زبان تلویزیون‌های رسمی و همچنین زبانی که به مهاجرین آموزش داده می‌شود، زبان آلمانی بالا است. بیش‌تر گویش‌وران آلمانی بالا در جنوب و آلمانی پایین در شمال آلمان زندگی می‌کنند. در عین حال زبان‌های اقلیت، دانمارکی ۰٬۰۶٪، زبان فریسی ۰٬۰۱٪، زبان رومانی ۰٬۰۸٪ و سوربی توسط ۰٬۰۹٪ جمعیت نیز در آلمان استفاده می‌شوند. بزرگ‌ترین گروه زبانی که توسط مهاجران صحبت می‌شود، زبان ترکی استانبولی است

نظام سیاسی

تأسیس دولت

بر اساس دانش روز و رویه قضایی منسجم دادگاه قانون اساسی فدرال، جمهوری فدرال آلمان به عنوان یک دولت کشور و موضوع حقوق بین‌الملل با رایش آلمان و عبارت قبلی آن، کنفدراسیون آلمان شمالی، یکسان است و بنابراین از سال ۱۸۶۷ دارای تداوم دولتی بوده است. قوانین اساسی از نظر تاریخی متفاوت اطلاعاتی در مورد تصویر دولت مربوطه از خود ارائه می‌دهند. پس از اشغال آلمان توسط چهار کشور پیروز جنگ جهانی دوم، در سال ۱۹۴۵، قانون اساسی جمهوری فدرال که در آلمان غربی ایجاد شده بود، در ۲۳ مه ۱۹۴۹ ابلاغ شد و از روز بعد لازم الاجرا شد. دامنه آن با تقسیم آلمان و تا سال ۱۹۵۵ توسط قانون اشغال محدود شد. در بخش شرقی آلمان، به عنوان یک ایالت جداگانه در ۷ اکتبر ۱۹۴۹ تأسیس شد و قانون اساسی را دریافت کرد که در سال ۱۹۶۸ جایگزین شد و در سال ۱۹۷۴ تجدید نظر شد. قانون اساسی پس از اتحاد مجدد ماهیت موقت خود را از دست داد، با پیوستن جمهوری دموکراتیک آلمان به حوزه کاربردی آن در ۳ اکتبر ۱۹۹۰، با پایان مسئولیت چهار کشور، آلمان متحد به حاکمیت کامل دست یافت.

قلمرو ملی جمهوری فدرال

قلمرو ملی حکومت جمهوری فدرال (کشور فدرال) از مجموع سرزمین‌های ملی ایالت‌های فدرال آن ناشی می‌شود. قلمرو حکومتی طبق نسخه قدیمی ماده ۲۳ بند ۲ قانون اساسی دو بار با الحاق گسترش یافت: در سال ۱۹۵۷ شامل زارلند، در سال ۱۹۹۰ شامل منطقه الحاق جمهوری آلمان شرقی و برلین (بخش شرقی برلین و استاکن غربی). منطقه انحصاری اقتصادی در دریای شمال و بالتیک به قلمرو ملی تعلق ندارد. مسیر مرز ملی درحال حاضر به جز بخش‌هایی از دریاچه کنستانس مشخص است.

تنها کاندومینیوم موجود در آلمان، قلمرو مشترک آلمان و لوکزامبورگ است که توسط رودخانه‌های موزل، زائر و آوری در مرز بین دوک‌نشین بزرگ لوکزامبورگ و جمهوری فدرال آلمان (با ایالت‌های راینلاند-فالتز و زارلند) تشکیل شده است. این به قانون کنگره وین در ۹ ژوئن ۱۸۱۵ برمی گردد که مقررات آن در یک معاهده مرزی در سال ۱۹۸۴ تأیید شد. این منطقه تنها منطقه عاری از شهرداری در ایالت‌های راینلاند-فالتز و زارلند است.

ساختار سیاسی

انون اساسی، اصول و مبنای قانون جمهوری فدرال آلمان است. رئیس کشور رئیس‌جمهور فدرال است که در کل وظایف نمایشی دارد. او توسط مجلس فدرال انتخاب می‌شود. پس از او رئیس مجلس بوندستاگ، صدراعظم فدرال، رئیس مجلس بوندسرات که نماینده جایگزین رئیس‌جمهور فدرال است و رئیس دادگاه قانون اساسی فدرال قرار دارند. مقر نهاد قانون اساسی دولت فدرال، پایتخت فدرال برلین است.

قوه مقننه (قانون گذاری): نظام دو مجلسی

سازماندهی دولتی بر پایهٔ قانون اساسی است. در رأس کشور رئیس‌جمهور قرار دارد که نقش وی نمادین است. رئیس دولت صدراعظم است. وی تعیین‌کنندهٔ سیاست حکومتی است. اعلامیه جهانی حقوق بشر رکن جدایی‌ناپذیر قانون اساسی آلمان است. ماده ۲۰ قانون اساسی نظام سیاسی، آلمان را با مشخصه‌های دموکراتیک بودن، اجتماعی بودن، مبتنی بر قانون بودن و فدرال بودن معرفی می‌کند. قانون اساسی آلمان با باور به سکولاریسم، هرگونه دخالت نهادهای مذهبی در حکومت را منع می‌کند.

قوه مجریه

قوه مجریه در سطح فدرال (کشوری) توسط دولت فدرال ملی تشکیل می‌شود که اعضای آن صدراعظم فدرال به عنوان رئیس دولت و وزرای فدرال هستند. تمام وزارتخانه‌های فدرال یک دفتر در برلین و یک دفتر در شهر فدرال بن دارند. برخی از آن‌ها دفتر اصلی خود را اغلب در بن دارند. در ۱۳ سطح ایالتی (از ۱۶ ایالت) نخست وزیران، در ایالت‌های هامبورگ و برمن رؤسای مجلس سنا، و در ایالت برلین، شهردار حاکم، ریاست قوه مجریه را بر عهده دارد. ایالت‌های فدرال نیز دموکراسی پارلمانی هستند و رؤسای دولت آن‌ها توسط پارلمان ایالتی انتخاب می‌شوند. اداره‌های فدرال (کشور) و ایالتی (استان) هر کدام توسط وزرای مربوطه اداره می‌شوند.

ایالت‌ها

آلمان دارای شانزده ایالت می‌باشد. هر ایالت دارای یک دولت و قانون اساسی و تا حد زیادی خود مختار و بر اساس سازمان داخلی خود مدیریت می‌شود. مساحت و جمعیت بخش‌های ایالت‌ها متفاوت است، مخصوصاً بین شهرها و سرزمین‌های بزرگ هر ایالت. برای مناطق اداری پنج دولت محلی وجود دارد، یعنی بادن-وورتمبرگ، بایرن، هسن، نوردراین-وستفالن و ساکسونی شامل ۲۲ عدد دولت محلی می‌باشند. از سال ۲۰۰۹ آلمان ۴۰۳ منطقه می‌باشد، این مناطق شامل ۳۰۱ منطقه روستایی و ۱۰۲ منطقه شهری می‌باشد. ایالت‌های آلمان به صورت زیر می‌باشد:

ایالت	پایتخت	مساحت(کیلومتر مربع)	جمعیت
نوردراین – وستفالن	دوسلدورف	34.043	17,845,154
بایرن	مونیخ	70549	12,538,696
بادن – وورتمبرگ	اشتوتگارت	35,752	10,753,880
نیدرزاکسن	هانوفر	47,618	7,918,293
هسن	ویسبادن	21,115	6,047,021
زاکسن	درسدن	18,416	4,149,477
راینلاند – فالتس	ماینز	19,847	4,003,745
برلین	برلین	892	3,460,725
شلسویگ – هولشتاین	کیل	15,763	2,834,259
براندنبورگ	پوتسدام	29,477	2,503,275
زاکسن – آنهالت	ماگدبورگ	20,445	2,335,006
تورینگن	ارفورت	16,172	2,235,025
هامبورگ	هامبورگ	755	1,786,448
مکلنبورگ – فورپومرن	شورین	23,174	1,642,327
زارلاند	زاربروکن	2,569	1,017,567
برمن	برمن	404	660,999

سیاست خارجی

آلمان در سیاست خارجی بازیگر تنها نیست. سیاست آن تقویت بلوکی است که «غرب» خوانده می‌شود. آلمان در این بلوک سیاست خود را پیش می‌برد. یک وجه اصلی سیاست خارجی آلمان فعّالیّت آن در صحنهٔ اروپا و جهان در چارچوب اتحادیهٔ اروپاست. آلمان نزدیکی ویژه‌ای با فرانسه دارد. همکاری و همراهی با ایالات متحده آمریکا رکن دیگری از سیاست خارجی آلمان فدرال است. آلمان با اسرائیل روابط دوستانهٔ ویژه‌ای دارد و تقویت مناسبات با کشورهای عربی را نیز همواره جزو اولویتهای سیاسی خود قرار داده است. در سرتاسر جهان مبنای اعلام‌شده سیاست خارجی آلمان تحکیم صلح، گسترش روابط مودت‌آمیز و کمک به رشد اقتصادی خاصه در جهان سوم است. در سالهای اخیر حقوق بشر به یک مفهوم راهنمای عمدهٔ در سیاست خارجی آلمان بدل شده است.

آلمان و ایران

در سایت سفارت آلمان در تهران روابط آلمان و ایران چنین توصیف شده است: «ایران و آلمان به تاریخی طولانی در روابط سیاسی خود می‌نگرند که تا به اوایل قرن هفدهم می‌رسد. در سال ۱۸۸۵ اولین نمایندگان سیاسی بین ایران و در آن زمان امپراتوری آلمان اعزام شدند. روابط دیپلماتیک بین ایران و جمهوری فدرال آلمان از سال ۱۹۵۲ وجود دارد. این روابط در سال‌های گذشته خالی از تشنج نبوده. به عنوان مثال اعلام رأی دادگاه معروف به میکونوس در آوریل ۱۹۹۷ بحرانی طولانی را به دنبال داشت. با سفر موفقیت‌آمیز ریاست جمهوری اسلامی ایران، خاتمی به آلمان در ژوئن ۲۰۰۰ زیربنایی استوار برای روابط دو کشور گذاشته شد. اخیراً در کنار روابط بازرگانی و فرهنگی، مسئله حقوق بشر و به ویژه نگرانی جامعه بین‌المللی در ارتباط با برنامه هسته‌ای ایران درکانون روابط قرار گرفته است.»

اقتصاد

آلمان دارای یک بازار اقتصادی اجتماعی با نیروی کار مجرب، موجودی سرمایه بزرگ، سطح پایین فساد، و سطح بالا از نوآوری است. آلمان بزرگ‌ترین اقتصاد ملی در اروپاست و هم چنین جزو چهار تولیدکننده بزرگ در سال ۲۰۰۹ است. بخش خدمات ۷۱٪ از کل تولید ناخالص داخلی، صنعت ۲۸٪ و کشاورزی ۱٪ است. به‌طور متوسط نرخ بیکاری در ماه مه در آلمان ۶٬۷٪ بوده است. عرضه نیروی کار نیز با کمبود روبرو بوده است و تعداد زیادی «کارگر مهمان» (به آلمانی Gastarbeiter) به ویژه از ترکیه و یوگسلاوی سابق به کار گرفته شده‌اند. از ۱۹۹۰ کمبود نیروی کار در غرب کشور با مهاجرت از شرق، جمهوری دموکراتیک آلمان سابق، نیز مواجه شده است. با این حال نرخ متوسط بیکاری در این کشور با افراد نیمه کار به دنبال کار تمام وقت گرفته شده است. نرخ بیکاری غیررسمی در این کشور در سال ۲۰۱۱ ۵٬۷٪ بوده است.

تجارت خارجی و توسعه اقتصادی

از سال ۱۹۸۶ تا ۱۹۸۸، و همچنین از سال‌های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۸، اقتصاد آلمان بیش از هر کشور دیگری مازاد صادرات را به ثبت رساند («قهرمان جهانی صادرات»). در طول دهه ۲۰۱۰، آلمان سومین کشوری بود که بالاترین ارزش صادرات را در سرتاسر جهان داشت. در سال ۲۰۲۰، صادرات به ارزش کل ۱۲۰۵ میلیارد یورو رسید، ارزش واردات ۱۰۲۵ میلیارد یورو بود – مازاد تراز تجارت خارجی ۱۸۰ میلیارد یورو.

صنعت خودرو

صنعت خودروسازی در آلمان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. از جمله برندهای معروف آلمانی در صنعت خودروسازی می‌توان به فولکس‌واگن، مرسدس-بنز، ب‌ام‌و، پورشه و آئودی اشاره کرد.

کشور آلمان در اتحادیه اروپا قانون تعیین می‌کند و آلمان مدافع سیاسی و اقتصادی اتحادیه اروپا است. آلمان سیاست‌های تجاری خود را به‌طور فزاینده‌ای در موافقت نامه اتحادیه اروپا تأیید می‌کند. آلمان واحد پولی مشترک اروپا، یورو را از ۱ ژانویه سال ۲۰۰۲ معرفی کرده است. سیاست‌های پولی آلمان را اعضای بانک مرکزی اروپا تعیین می‌کنند. دو دهه پس از اتحاد دو آلمان، استانداردهای زندگی و درآمد سرانه به‌طور قابل ملاحظه بالا رفته است. نوسازی و یکپارچه‌سازی اقتصاد شرق آلمان یک فرایند طولانی مدت است که تا سال ۲۰۱۹ به طول می‌انجامد، با انتقال سالانه از غرب به شرق بالغ به حدود ۸۰ میلیارد دلار برنامه‌ریزی شده است. در ژانویه ۲۰۰۹ دولت آلمان تصویب طرح محرک اقتصاد ۵۰ میلیارد یورو برای محافظت بخش‌های مختلف از رکود و متعاقب آن افزایش بیکاری است.

ز بین ۵۰۰ شرکت بزرگ دنیا «از لحاظ سرمایه» ۳۷تای آن‌ها در آلمان می‌باشد. ده شرکت برتر به ترتیب: دایملر، فولکس‌واگن، آلیانتس «سودده‌ترین»، زیمنس، دویچه بانک «دوم در سودده»، ا.آن، دویچه پست، دویچه تلکوم، مترو و ب‌آاس‌اف است. در این میان بیشترین تعداد کارمند برای دویچه پست و بوش است. از برندهای معروف آلمان می‌توان به مرسدس-بنز، ب‌ام‌و، آدیداس، پورشه، فولکس‌واگن و نیوآ اشاره کرد. آلمان برای شرکت‌های کوچک و متوسط تخصصی خود را به رسمیّت شناخته شده است. حدود ۱۰۰۰ عدد از این نوع شرکت‌ها، رهبران بازار جهانی در بخش خود هستند و دارای برچسب قهرمان پنهان (واضح نیست برای عموم) هستند.

این فهرست شامل بزرگ‌ترین گردش مالی در سال ۲۰۰۹ است:

ردیف	نام	مرکز اداری	در آمد (میلیون یورو)	سود میلیون(یورو)	کارمندان (جهان)
1	گروه فولکس‌واگن	وولفسبورگ	۱۰۸٬۸۹۷	۴٬۱۲۰	۴٬۱۲۰
2	زیمنس	مونیخ/برلین	۹۹٬۳۹۹	۳٬۹۸۵	۲۷۲٬۳۸۲
3	ب ام و	مونیخ	۷۲٬۴۸۸	۳٬۸۰۶	۳۹۸٬۲۰۰
4	ب آ اس اف	لودویگسهافن	۶۸٬۷۳۱	۷٬۲۰۴	۸۷٬۸۱۵
5	مترو	دوسلدورف	۶۴٬۳۳۷	۸۲۵	۲۴۲٬۳۷۸
6	ا.آن	دوسلدورف	۶۳٬۵۱۲	۱٬۳۸۹	۴۷۵٬۱۰۰
7	دویچه تلکوم	بن	۶۲٬۵۱۶	۵۶۹	۲۴۱٬۴۲۶
8	دویچه پست	بن	۵۷٬۹۵۱	۴٬۰۶۵	۹۵٬۱۷۵
9	دایملر	اشتوتگارت	۵۶٬۰۱۸	۳٬۱۲۶	۱۰۷٬۵۳۹
10	تیسن‌کروپ	اسن/دویسبورگ	۵۱٬۷۲۳	۲٬۱۰۲	۱۹۱٬۳۵۰

فناوری اطلاعات و مخابرات

فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) یک عامل کلیدی مکان‌یابی در نظر گرفته می‌شود. دیجیتالی شدن اقتصاد آلمان با نام انقلاب صنعتی چهارم (Industry 4.0) ترویج می‌شود. شرکت مخابراتی با بیشترین گردش مالی در آلمان دویچه تلکوم است. سافتور آگ (Software)، اس‌آپ (SAP) و داتو (Datev) از مهم‌ترین تولیدکنندگان نرم‌افزار در جهان هستند که دفتر مرکزی آن‌ها در آلمان است. در بخش سخت‌افزار، توسعه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، به عنوان مثال در اینفینئون (Infineon) و اف‌تی‌اس (FTS). علاوه بر شرکت‌های تأسیس شده در بخش فناوری اطلاعات و ارتباطات، استارت آپ‌های نوآورانه و سرمایه‌گذاری‌های الکترونیکی در آلمان اهمیت بیشتری پیدا می‌کنند. در سال ۲۰۱۷، ۸۸ درصد از جمعیت به اینترنت دسترسی داشتند. حدود ۸۷ درصد توانستند به اتصال پهنای باند برگردند.

گردشگری

آلمان با بیش از ۳۵ میلیون مهمان خارجی که در این کشور اقامت کردند در سال ۲۰۱۶، یکی از هفت کشور پربازدید در جهان بود. در سال ۲۰۲۳ آلمان در مقام نهمین کشور رتبه‌بندی گردشگری جهان قرار گرفت. حدود ۴۰۰۰ از ۱۱۱۱۶ شورای شهر در آلمان در انجمن‌های گردشگری سازماندهی شده‌اند. ۶۱۳۵ موزه، ۳۶۶ تئاتر، ۳۴ پارک تفریحی و ماجراجویی، ۴۵۰۰۰ زمین تنیس، ۶۴۸ زمین گلف، ۱۹۰۰۰۰ کیلومتر مسیر پیاده‌روی، ۴۰۰۰ کیلومتر مسیرهای دوچرخه سواری مسافت طولانی و مسیرهای تفریحی و موضوعی وجود دارد. گردشگری تجاری و نمایشگاه‌های صنعتی از اهمیت بالایی برخوردار است. آلمان مهم‌ترین مکان نمایشگاه بین‌المللی با چندین نمایشگاه تجاری پیشرو در جهان است. نمایشگاه بین‌المللی گردشگری برلین (ITB)، برترین نمایشگاه گردشگری جهان است. علاوه بر این، آلمان بیشترین تراکم برگزاری جشنواره‌ها را دارد

علم و فناوری

دستاوردهای آلمان در زمینه علم بسیار مهم و چشمگیر بوده است به‌طوری‌که اساس اقتصاد کشور را بنا کرده است. جایزه نوبل تا سال ۲۰۱۰ به ۱۰۳ آلمانی رسیده است که پس از آمریکا و بریتانیا در رده سوم برندگان قرار دارد. دانشمندان آلمانی موفق به دریافت جوایز متعددی شده‌اند که این جوایز بیشتر در زمینهٔ پزشکی، فیزیک و شیمی هستند.

در نجوم یوهانس کپلر با کشف قوانین سه‌گانه کپلر علم نجوم را متحول کرد. آلبرت انیشتین و ماکس پلانک پایه‌گذاران فیزیک نسبیت و فیزیک کوانتوم هستند که این دو زمینه بعدها توسط دو آلمانی دیگر به نام‌های ورنر هایزنبرگ و ماکس بورن پیشرفت کرد. ویلهلم رونتگن موفق به کشف اشعه ایکس شد و نخستین کسی بود که جایزه نوبل فیزیک را در سال ۱۹۰۱ به دست آورد. اتو هان به عنوان پیشگام در پرتوزایی در سال ۱۹۳۸ موفق به کشف شکاف هسته‌ای شد. در زیست‌شناسی، رابرت کخ و فردیناند کوهن میکروبیولوژی را توسعه دادند. تعداد بیشماری از درخشان‌ترین ریاضی‌دانان تاریخ مانند کارل فریدریش گاوس، داویت هیلبرت، برنهارت ریمان ،گوتفرید لایبنیتس و فلیکس کلاین در آلمان متولد شده‌اند.

مخترعان و مهندسانی مانند هانس گایگر، رودولف دیزل و کارل بنز خدمات مهمی به صنعت خودروسازی داشته‌اند یا کنراد تسوزه که مخترع نخستین رایانه دیجیتال الکترومکانیکی است. ورنر فون براون موفق به ساخت اولین وی-۲ موشک بالستیک فضاپیما شد که بعدها نظریات او در ناسا برای پروژه سفر به ماه استفاده شد.

کارهای ارزشمند هاینریش هرتز کاشف تابش الکترومغناطیسی نیز از خدمات بی‌مانند دانشمندان آلمانی در زمینه مهندسی برق بوده است که به اختراع رادیو انجامید.

در حال حاضر، انجمن فیزیک آلمان بزرگ‌ترین انجمن فیزیک در دنیاست و مرکز پژوهش دسی که بزرگ‌ترین و پیچیده‌ترین شتاب‌دهنده دنیا در زمان تأسیس خود بود در هامبورگ، آلمان قرار دارند.

مردم‌نگاری

سلامت

تاریخچه سیستم مراقبت‌های بهداشتی آلمان که به نام محلی «مراقبت‌های بهداشتی» مشهور است، به دوران قرون وسطی بازمی‌گردد و امروزه آلمان دارای قدیمی‌ترین سیستم مراقبت بهداشتی جهان است. این سیستم طبق قانون بیشترین تلاش را برای سلامت شهروندان و افراد آلمانی انجام خواهد داد. در سال ۲۰۱۴، آلمان ۱۱٬۳ درصد تولید ناخالص داخلی خود را در راه مراقبت‌های بهداشتی صرف کرد؛ آلمان در جهان با امید به زندگی ۷۹ ساله برای مردان و ۸۴ سال برای زنان رتبه ۲۷ دارد و میزان مرگ و میر نوزادان بسیار پایین است (۴ در هزار تولد زنده). همچنین هر شهروند آلمانی موظف به داشتن نوعی بیمه است.

گردشگری

آلمان نهمین کشور پربازدید جهان است که در طول سال ۲۰۱۷ در مجموع ۳۷/۴ میلیون نفر بازدیدکننده داشته است. برلین سومین شهر پرجمعیت اروپا است. علاوه بر این، بیش از ۳۰ درصد از آلمانی‌ها تعطیلات خود را در کشور خود می‌گذرانند. گردشگری در آلمان برای این کشور عامل نخست پیشرفت اقتصادی نیست اما با این حال کمک زیادی به اقتصاد محلی و ملّی کشور کرده است. همچنین آلمان به خاطر مسیرهای گوناگون توریستی آن، مانند مسیر جاده رمانتیک، مسیر شراب و جاده دژها شناخته شده است.

ورزش

تیم ملی فوتبال این کشور ۴ بار قهرمان جام جهانی شده و چهار بار در این مسابقات به مقام دوم دست یافته است. آلمان همچنین ۳ بار قهرمان اروپا شده و تنها دروازه‌بان تاریخ که توپ طلای بهترین بازیکن رقابت‌های جام جهانی (۲۰۰۲) را گرفته الیور کان از آلمان بوده است. لقب از اسارت تا قهرمان مربوط به فریتز والتر، فوتبالیست افسانه‌ای این کشور بود.

بایرن مونیخ و بروسیا دورتموند از دو تیم مشهور این کشور در سطح جهانی هستند که طی سالیانی است که در رقابت‌های معتبر بوندسلیگا، جام حذفی آلمان، سوپر جام فوتبال آلمان و نیز در آخرین بار در قالب رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا به مصاف هم رفته‌اند. از دیدار این دو تیم به نام کلاسیک آلمان یا دِر کلاسیکر یاد می‌شود. همچنین آلمان یکی از موفق‌ترین کشورها در اتومبیل رانی است. موفق‌ترین تیم مرسدس بنز آ ام گ پتروناس با ۶ قهرمانی در فرمول یک. موفق‌ترین راننده در مسابقات فرمول یک، میشائیل شوماخر با ۷ قهرمانی. سباستین فتل با ۴ قهرمانی و نیکو روزبرگ با ۱ قهرمانی.

هرم جمعیتی

۴۱ میلیون از جمعیت آلمان را زنان و ۳۹ میلیون باقی‌مانده را مردان تشکیل می‌دهند. حدود ۱۸ میلیون ازدواج در آلمان ثبت شده است. جمعیت زیر ۱۸ ساله‌های آلمان حدود ۱۵٬۷٪ کل جمعیت را تشکیل می‌دهد. ۱۴٬۱٪ جامعهٔ آلمان ۱۸–۲۹ سال سن دارند. ۲۸٬۲٪ جمعیت ۳۰–۴۹ ساله هستند. ۵۰–۶۴ ساله‌های این کشور ۲۰٬۸٪ جامعه را تشکیل می‌دهند و ۲۱٬۲٪ درصد جمعیت نیز بالای ۶۵ سال سن دارند.

مد و طراحی

آلمان کشوری پیشرفته در صنعت مد است. صنعت نساجی آلمان شامل حدود ۱۳۰۰ شرکت با بیش از ۱۳۰٬۰۰۰ کارمند در سال ۲۰۱۰ دارا بود که درآمد ۲۸ میلیارد یورویی را به‌دست‌آورد. تقریباً ۴۴ درصد از محصولات این بخش صنعتی آلمان صادر می‌شود. در این کشور رویدادهای مد و طراحی پوشاک به‌صورت سالانه برگزار می‌شوند

طراحان مشهور آلمانی عبارتند از: کارل لاگرفلد، جیل ساندر، ولفگانگ جوپ، فیلیپ پلین و مایکل میالسکی. شرکت‌هایی نظیر آدیداس و پوما نیز نشان‌گر موفقیت آلمان در این زمینه می‌باشند. همچنین مدل‌های سرشناس آلمانی از جمله کلودیا شیفر، هایدی کلوم، تاتیانا پاتیتس، نادیا آورمان، شرمینه شهریور، تونی گارن و بسیاری دیگر را که به شهرت جهانی رسیده‌اند می‌توان نام برد.

آموزش

سیستم آموزشی امروز آلمان، ریشه در سیستم آموزشی هومبولتی که زمانی در سراسر جهان نمونه بود، و اصلاحات آموزشی پروس دارد. طراحی سیستم آموزشی در هر ایالت بر عهده دولت ایالتی است (حاکمیت فرهنگی)، اما توسط کنفرانس‌های سراسری وزرای آموزش و پرورش که استانداردهای آموزشی مشترکی را نیز تعیین می‌کنند، هماهنگ می‌شود. بسته به ایالت فدرال، دوره‌های پیش دبستانی و تحصیل اجباری برای کودکان نه تا سیزده سال وجود دارد. حضور در مدارس عمومی حداقل نه سال طول می‌کشد. پس از آن می‌توان در مدارس متوسطه یا مدارس فنی حرفه‌ای شرکت کرد. اکثر ایالت‌های فدرال آلمان یک سیستم آموزشی ساختاریافته با Hauptschule Realschule و Gymnasium دارند. تقریباً همه جوانان به تحصیلات پس از مدارس عمومی ادامه می‌دهند.

الان قراره درباره کشور اتریش باهم صحبت کنیم

اتریش

مساحت
پایتخت و بزرگترین شهر	وین ۴۸°۱۲′ شمالی ۱۶°۲۱′ شرقی
زبان(های) رسمی	آلمانی (زبان رسمی) اسلوونیایی (منطقه‌ای) کرواتی (منطقه‌ای) مجاری (منطقه‌ای)
نام(های) اهلیت	اتریشی
حکومت	جمهوری پارلمانی فدرال

• رئیس‌جمهور • صدراعظم	• الکساندر فن در بلن • کارل نهامر
قوه مقننه	پارلمان
• مجلس اعلا	شورای فدرال
• مجلس سفلا	شورای ملی
بنیان‌گذاری	۲۷ ژوئیه ۱۹۵۵ (دوک نشین: ۱۱۵۶، امپراتوری اتریش: ۱۸۰۴، جمهوری اول اتریش: ۱۹۳۸–۱۹۱۸، جمهوری دوم پس از ۱۹۴۵)
• کل	۸۳٬۸۷۹ کیلومتر مربع (۳۲٬۳۸۶ مایل مربع) (۱۱۳)
• آبها (٪)	۱٫۷
جمعیت
• سرشماری	۸٬۸۷۷٬۶۳۷ (۲۰۱۹) (۹۷)
• تراکم	۱۰۶ بر کیلومتر مربع (۲۷۴٫۵ بر مایل مربع) (۱۰۶)
تولید ناخالص داخلی (GDP) برابری قدرت خرید (PPP)	برآورد ۲۰۱۸
• کل	۴۷۷٬۶۷۲ میلیارد دلار (۲۹)
• سرانه	۵۳٬۷۶۴ دلار (۱۴)
شاخص توسعه انسانی (۲۰۱۷)	۰٫۹۰۸ ۲۰(خیلی بالا)
واحد پول	یورو (€) ^۱ (EUR)
منطقه زمانی	CET
• تابستان (ساعت تابستانی)	CEST
پیش‌شماره تلفنی	۴۳+
کد ایزو ۳۱۶۶	AT
دامنه سطح‌بالا	.at ^۲

آلمان (به آلمانی: Deutschland), تلفظ [ˈdɔʏtʃlant] (شنیدن) با نام رسمی جمهوری فدرال آلمان، (به آلمانی: Bundesrepublik Deutschland), تلفظ [ˈbʊndəsʁepuˌbli:k ˈdɔʏtʃlant] (شنیدن), کشوری در اروپای مرکزی است. آلمان دومین کشور پرجمعیت در اروپا پس از روسیه، و پرجمعیت‌ترین کشور اتحادیهٔ اروپا محسوب می‌شود. آلمان در میان دریای بالتیک و دریای شمال از سمت شمال، و آلپ از جنوب قرار دارد. آلمان با کشورهای دانمارک از شمال، لهستان و جمهوری چک از شرق، اتریش و سوئیس از جنوب، و فرانسه، لوکزامبورگ، بلژیک، و هلند از غرب مرز مشترک دارد. پایتخت این کشور و پرجمعیت‌ترین شهر آن برلین است و مرکز مالی آن نیز شهر فرانکفورت، بزرگ‌ترین شهر منطقه رور است.

نام

تریش (به آلمانی: Österreich) نام این کشور است. نام آلمانی آن یعنی اۊستِررایش برگرفته از دو واژه اۊستر (شرق) و رایش (قلمرو و پادشاهی) است که در مجموع این نام به معنی پادشاهی شرقی است.

پیشتر در سرزمین‌های اسلامی، از جمله ایران، نام این کشور را .نمْسا (و در ایران گاه نَمْسه) می‌گفتند. در اسنادی به زبان فارسی، واژهٔ نَمسا یا نَمسه به کشور اتریش اشاره دارد؛ حتی زبان آلمانی را نیز زبان نَمْسَوی یا نَمْساوی می‌خواندند نَچراکه در آن دوره که هنوز کشور آلمان یکپارچه به وجود نیامده بود، امپراتوری‌های نمسا و پروس (و به‌ویژه نمسا) پرقدرت‌ترین و نام‌آورترین کشورهای آلمانی‌زبان، و درنتیجه، نماد این مردمان بودند. اصل واژهٔ نمسا روسی (و به‌بیان دقیق‌تر اسلاوی) است و به‌معنای گنگ. روس‌ها خارجی‌ها را با این نام می‌خواندند و به‌تدریج تنها در مورد مردم آلمانی‌زبان و بالاخره در اشاره به مردم مهم‌ترین کشور آلمانی‌زبان آن دوران (اتریش) به‌کار رفت. اکنون هم در زبان‌های اسلاوی (برای نمونه: به روسی неме́цкий، بلغاری немски، چکی němčina، لهستانی niemiecki، اسلواکی nemčina، اسلونیایی nemščina، اوکراینی німецька) و حتی زبان‌های غیراسلاوی اروپای‌شرقی (مانند مجاری német، رومانیایی nemţeşte)، این واژه یا شبیه آن به‌کار می‌رود. واژهٔ نمسا در زبان‌های عربی و ترکی و فارسی هم برگرفته از نام روسی آن است. هنوز هم در زبان عربی به‌جای اتریش یا همانندهای آن، از واژهٔ نَمسا استفاده می‌شود.

تاریخ

پیش از سده‌های میانه، رومیان، اتریش کنونی را نوریکوم می‌نامیدند. نام اتریش از دوره شارلمانی باقی‌ماند. اتریش تا سالیان درازی هویت سیاسی مستقلی نداشت و در سده‌های میانه بخشی از امپراتوری مقدس روم به‌شمار می‌آمد.

پرچم کشور اتریش-مجارستان متشکل از دوکشور به یکدیگر

در پایان سده سیزدهم میلادی رودلف هابسبورگ بر اتریش کنونی چیره شد و دودمان هابسبورگ از آن پس تا سده بیستم میلادی بر آن فرمان راندند. پس از فروپاشی امپراتوری مقدس روم در سال ۱۸۰۶، امپراتوری اتریش تشکیل شد. در ۱۸۶۷ امپراتوری دوگانه اتریش-مجارستان شکل گرفت که بعد از شکست دولت‌های محور در جنگ اول جهانی به چند بخش تقسیم شد.

پس از فروپاشی امپراتوری اتریش-مجارستان، جمهوری نخست اتریش در ۱۱ نوامبر ۱۹۱۸ شکل گرفت اما دوام چندانی نیاورد و سال ۱۹۳۳ انگلبرت دلفوس حکومتی با گرایش‌های فاشیستی برپا کرد و دولت فدرال اتریش را تشکیل داد. سال ۱۹۳۸ الحاق اتریش به آلمان به وقوع پیوست. پس از پایان جنگ دوم جهانی اتریش به اشغال متفقین درآمد و از سال ۱۹۵۵ جمهوری فعلی شکل گرفت

سیاست

اتریش بعد از اتمام جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵ تاکنون، یک جمهوری فدرال است. رئیس‌جمهور این کشور توسط مردم انتخاب می‌شود. پس از وقوع انقلاب ایران در سال ۱۹۷۹، اتریش جزو نخستین کشورهایی بود که دولت موقت ایران را به رسمیت شناخت. در این زمان روابط ایران و اتریش به علّت روشن نبودن برخی از مسائل دیپلماتیک و وجود جوّ انقلابی، در حد معمول ادامه داشت. سفیر اتریش در تهران به عنوان سفیر اتریش در قاهره تعیین گردید. وی که کریستوف کورنارو (Christoph Cornaro) نام داشت و در دوران انقلاب در تهران بود در گزارشی به وزارت امور خارجه می‌نویسد که مسائل انقلاب تمامی فعالیّت‌های بازرگانی، اقتصادی و سیاسی را تحت‌الشعاع قرار داده است.

این کشور در تاریخ ۱۴ دسامبر ۱۹۵۵ به عضویت سازمان ملل پذیرفته شد.

جمعیت

جمعیت این کشور در سال ۲۰۲۰ میلادی ۸٬۹۰۲٬۶۰۰ میلیون نفر گزارش شد.

بر اساس آمار سازمان ملل متحد در سال ۲۰۲۱، ترکیب جمعیت اتریش بر اساس سن و جنسیت به شرح زیر است:

زنان: ۴٬۵۳۴٬۳۵۸ نفر (حدود ۵۰٫۳٪ از کل جمعیت)
مردان: ۴٬۴۹۱٬۷۸۳ نفر (حدود ۴۹٫۷٪ از کل جمعیت)
سنین زیر ۱۵ سال: ۱٬۰۸۳٬۵۴۱ نفر (حدود ۱۲٫۲٪ از کل جمعیت)
سنین بین ۱۵ تا ۶۴ سال: ۶٬۲۷۷٬۰۴۸ نفر (حدود ۶۹٫۲٪ از کل جمعیت)
سنین بالای ۶۵ سال: ۱٬۶۶۵٬۴۳۴ نفر (حدود ۱۸٫۶٪ از کل جمعیت)

جغرافیا

کشور اتریش با مساحت۸۳٬۸۷۸ کیلومتر مربع تقریباً هم‌اندازه کشور امارات است و از ۹ ایالت تشکیل یافته است. حدود ۶۰٪ این کشور را رشته کوه‌های آلپ شرقی شامل می‌شوند.

شهر های مهم

وین: ۱٬۸۱۲٬۶۰۵ نفر
گراتس: ۲۶۹٬۹۹۷ نفر
لینتس: ۱۹۳٬۸۱۴
زالتسبورگ: ۱۴۶٬۶۳۱
اینسبروک: ۱۲۴٬۵۷۹ نفر
کلاگن‌فورت: ۹۶٬۶۴۰
فیلاخ: ۶۰٬۰۰۴
ولس: ۵۹٬۳۳۹
آیزن‌اشتات ۱۴٬۳۳۹

*استان*	*مرکز*	مساحت(کیلومتر مربع}	جمعیت(۲۰۱۷)
بورگن‌لاند	ایزنشتات	۳/۹۶۵	۲۹۱/۹۴۲
کرنتن	کلاگن فورت	۹/۵۳۶	۵۶۱/۰۷۷
اتریش سفلا	سانت پولن	۱۹/۱۷۸	۱/۶۶۵/۷۵۳
اتریش علیا	لینز	۱۱/۹۸۲	۱/۴۶۵/۰۴۵
سالزبورگ	سالزبورگ	۷/۱۵۴	۵۴۹/۲۶۳
اشتایرمارک	گراز	۱۶/۴۰۱	۱/۲۳۷/۲۹۸
تیرول	اینزبروک	۱۲/۶۴۸	۷۴۶/۱۵۳
فورآرلبرگ	برگنز	۲/۰۶۱	۳۸۸/۷۵۲
وین		۴۱۵	۱/۸۶۷/۵۸۲

اقتصاد

اتریش در سال ۲۰۱۵ در رتبه چهاردهم کشورهای ثروتمند جهان بر پایه سرانه تولید ناخالص داخلی، قرار داشت. تا دهه ۱۹۸۰ بسیاری از صنایع بزرگ اتریش ملی شدند. با این حال، در سال‌های اخیر، خصوصی‌سازی باعث کوچک شدن حجم بخش دولتی اتریش در مقایسه با دیگر اقتصادهای اروپایی شده است.

جنبش کارگری در اتریش از قدرت زیادی برخوردار بوده و تأثیر زیادی بر حزب‌های کارگری می‌گذارند. گردشگری بین‌المللی مهم‌ترین بخش اقتصاد ملی اتریش است.

به‌طور سنتی کشور آلمان مهم‌ترین شریک تجاری اتریش بوده است که این موضوع باعث شده است که نسبت به تغییرات سریع در اقتصاد آلمان آسیب‌پذیر شود.

مردم

دین:

مطابق با آمارهای منتشر شده در سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۳ میلادی، ۵۹٫۹ درصد از جمعیت اتریش کاتولیک و ۳٫۵ درصد از آن‌ها اونجلیست هستند. این آمار نشان‌دهنده کاهش حدوداً ۱۳ درصدی جمعیت کاتولیک‌ها و کاهش تقریباً یک درصدی جمعیت اونجلیست‌ها در مقایسه با آمار سال ۲۰۰۱ میلادی است. از سوی دیگر جمعیت مسلمان‌ها در اتریش از حدود ۴٫۲ درصد به حدود ۷ درصد رسیده است. هواداران کلیسای ارتدکس شرقی نیز حدود ۶ درصد از جمعیت اتریش را تشکیل می‌دهند. معتقدان به مذاهبی همچون بودائیسم، هندوئیسم و یهودیت در مجموع کمتر از نیم درصد از جامعه اتریش را شکل می‌دهند.

زبان:

زبان رسمی اتریش آلمانی است. ۹۸٪ مردم این کشور به این زبان صحبت می‌کنند. در کنار آلمانی، اقلیتی به زبان‌های کروات، اسلوونیایی و مجارستانی صحبت می‌کنند.

فرهنگ:

فرهنگ اتریش به دلیل تاریخچهٔ بلند و تنوع فرهنگی و زبانی که در این کشور وجود دارد، به عنوان یکی از غنی‌ترین فرهنگ‌های اروپایی شناخته می‌شود. در زیر به برخی از ویژگی‌های فرهنگ اتریش اشاره شده است:

۱. موسیقی: موسیقی اتریش از جمله مهم‌ترین ویژگی‌های فرهنگی این کشور است. موسیقی کلاسیک و ارکسترال اتریش به عنوان یکی از برجسته‌ترین موسیقی‌های دنیا شناخته می‌شود. از نمونه‌های معروف موسیقی اتریش می‌توان به آثار موتسارت، بتهوون، شوبرت واستراوس اشاره کرد.

۲. هنر و معماری: اتریش به عنوان یکی از مراکز هنری و معماری اروپا شناخته می‌شود. شهر وین به عنوان مرکزی برای هنرمندان و معماران از قرن‌های ۱۸ و ۱۹ میلادی، شناخته می‌شود. بناهایی مانند کاخ‌های بزرگ، کلیساها، موزه‌ها و مهد کودک‌های طراحی شده توسط معماران برجسته‌ای مانند فردیناند فوندر، ادوارد فان در نول، و آوگوستین پیرسچ وجود دارد.

شخصیت‌های مشهور: اتریش برای تولید مشهریت‌های مشهور در زمینه‌های مختلف شناخته می‌شود. برخی از شخصیت‌های برجسته اتریش عبارتند از: ولفگانگ آمادئوس، کمپر، فریدریش هایک، آرنولد شوارتزنگر، فریدریش فون هایک، ادوارد کراپل، گوستاو کلیمت، گوستاو مالر، گوستاو کلیمت، ادوارد مونک، فرانتز فردیناند مایر، الیزابت روسو، ویلیام کلاین، و فرانتس شوبرت.

غذا: غذاهای اتریشی مانند شنیتزل، وینر شنیتزل، کولینگس، کاراملیزه، سوئتزلرکیچل و آپفل‌تورته در سراسر جهان شناخته شده‌اند. از دیگر غذاهای محبوب اتریش می‌توان به نوعی سوپ با نام گولاش (Gulaschsuppe) و کالباس با نام وورست (Wurst) اشاره کرد.

تئاتر و سینما: تئاتر و سینما همیشه به عنوان ویژگی‌های فرهنگی اتریش مطرح بوده‌اند. فستیوال‌های تئاتر مانند فستیوال سالزبورگ و فستیوال وین هر ساله برگزار می‌شوند. همچنین، سینمای اتریش در حال حاضر در حال توسعه و پیشرفت است و فیلم‌هایی مانند «ماجرای موسیقی»، «کرامر ضد کرامر»، و «فیلم‌های رودی» از جمله فیلم‌های برجسته اتریش هستند.

الان میخوایم در باره کشورسوِئیس اطلاعات جمع کنیم.

پرچم

نشان ملی

تاریخ
پایتخت	ندارد (رسما)برن (عملا)^{[note ۱]} ۴۶°۵۷′ شمالی ۷°۲۷′ شرقی
بزرگترین شهر	زوریخ
زبان(های) رسمی	آلمانی (حدود ۶۵٪)فرانسوی لهجه سوئیس ایتالیایی
زبان(های) ملی	رومانش
گروه‌های قومی (۲۰۱۹)	۷۴٫۷٪ سوئیسی۲۵٫۳٪ اتباع خارجی
دین(ها) (2018	۶۵٫۵٪ مسیحیت—۳۵٫۸٪ کاتولیک رومی—۲۳٫۸٪ کلیسای اصلاحی سوئیسی—۵٫۹٪ مسیحیان دیگر۲۶٫۳٪ بی‌دینان۵٫۳٪ اسلام۱٫۶٪ دیگران۱٫۳٪ ناشناخته
نام(های) اهلیت	انگلیسی: Swiss, آلمانی: Schweizer(in), فرانسوی: Suisse(sse)‎, ایتالیایی: svizzero/svizzera or elvetico/elvetica, رومانش: Svizzer/Svizra
حکومت	جمهوری مدیریتی مجمع فدرال-مستقل

• شورای فدرال	ویولا آمهرد (رئیس‌جمهور)کارین کلر ساتر (معاون رئیس‌جمهور)گی پارملینایگنازیو کاسیسآلبرت روستیالیزابت باوم اشنایدربیت جانس
• صدراعظم فدرال	ویکتور روسی
قوه مقننه	مجمع فدرال
• مجلس اعلا	شورای ایالت‌ها
• مجلس سفلا	شورای ملی

• تاریخ تأسیس	(به‌طور سنتی ۱ اوت ۱۲۹۱)
• صلح وستفالن	۲۴ اکتبر ۱۶۴۸
• ترمیم	۷ اوت ۱۸۱۵
• ایالت فدرال	۱۲ سپتامبر ۱۸۴۸
مساحت
• کل	۴۱٬۲۸۵ کیلومتر مربع (۱۵٬۹۴۰ مایل مربع) (۱۳۲مین)
• آبها (٪)	۴٫۳۴ (در سال ۲۰۱۵)
جمعیت
• برآورد سال ۲۰۱۹	۸٬۵۷۰٬۱۴۶(نود و نهمین)
• سرشماری ۲۰۱۵	۸٬۳۲۷٬۱۲۶
• تراکم	۲۰۷ بر کیلومتر مربع (۵۳۶٫۱ بر مایل مربع) (48th)
تولید ناخالص داخلی (GDP) برابری قدرت خرید (PPP)	برآورد ۲۰۲۰
• کل	$۷۳۹ میلیارد(سی و هشتمین)
• سرانه	$۸۴٬۶۵۳(نهمین)
تولید ناخالص داخلی (GPD) (اسمی)	برآورد ۲۰۲۰
• کل	$۸۴۱ میلیارد (بیستمین)
• سرانه	$۹۲٬۴۳۴ (دومین)
شاخص جینی (۲۰۱۸)	۲۹٫۷ نوزدهمین
شاخص توسعه انسانی (۲۰۱۹)	۰٫۹۵۵ اولین
واحد پول	فرانک سوئیس (CHF)
منطقه زمانی	یوتی‌سی+۱ (CET)
• تابستان (ساعت تابستانی)	یوتی‌سی+۲ (CEST)

سوئیس یا سویس (به آلمانی: Schweiz، به فرانسوی: Suisse، به ایتالیایی: Svizzera، به انگلیسی: Switzerland) با نام رسمی کنفدراسیون سوئیس (به لاتین: Confoederatio Helvetica)، کشوری محصور در خشکی است که در تلاقی اروپای غربی، مرکزی و جنوبی واقع شده. این جمهوری فدرال متشکل از ۲۶ کانتون است که مقامات فدرال آن در برن مستقرند. سوئیس از شمال با آلمان و اتریش، از جنوب با ایتالیا، از شرق با لیختن‌اشتاین و از غرب با فرانسه همسایه است. این کشور از نظر جغرافیایی بین فلات سوئیس، رشته کوه آلپ و ژورا تقسیم شده است و مساحت کل آن ۴۱٬۲۸۵ کیلومتر مربع، و وسعت خشکی‌های آن ۳۹٬۹۹۷ کیلومتر مربع است. درازای کشور سوئیس در بیشترین حالت ممکن براساس داده‌های دقیق جغرافیایی ۳۵۲ کیلومتر بوده است.

با آنکه بخش اعظم کشور را رشته کوه آلپ اشغال می‌کند، اما اکثر جمعیت ۸٫۵ میلیون نفره سوییس بیشتر در فلات متمرکز شده‌اند. بزرگ‌ترین شهرها و مراکز اقتصادی سوییس در قسمت فلات آن واقع شده‌اند. از جمله زوریخ، ژنو و بازل. در سوییس دفاتر مختلف سازمان‌های بین‌المللی، از جمله فیفا، سازمان تجارت جهانی، سازمان جهانی بهداشت، سازمان بین‌المللی کار و مجمع جهانی اقتصاد قرار دارند. این کشور ۸٬۶ میلیون نفر جمعیت و مساحتی بالغ بر ۴۱٬۲۸۵ کیلومتر مربع دارد.

تاریخ

سلت‌ها اولین ساکنان سوئیس بودند. تیره‌ای از این قوم که هلوتیا (Helvetia) نام دارند پیش از تسلط جمهوری روم بر سوئیس، در کوهستان‌های ژورا و آلپ ساکن شدند و آنجا را هلوتیا نامیدند. هلوتیا در سال ۵۸ پیش از میلاد به تصرف ژولیوس سزار دیکتاتور روم درآمد. در قرن پنجم میلادی ژرمن‌ها به این سرزمین وارد و در ساحل غربی رود آر ساکن شدند. ژرمن‌ها و اقوام بورگون (Burgun) و فرانک جامعه‌ای مستقل تشکیل دادند. آن‌ها در سال ۶۳۹ میلادی دولتی را بنیان گذاشتند که بعدها فرانسه نامیده شد. در سدهٔ نهم بین سوابیا (Swabia) و بورگوندی‌ها (Burgundians) تقسیم و در سال ۱۰۳۳ تحت نظارت امپراتوری مقدس روم وحدت پیدا کردند. حکومت منطقه در قرن سیزدهم بین کنت‌ها و خاندان هابسبورگ) و حکمرانان محلی تقسیم شد. در سال ۱۲۹۱ سه منطقهٔ آوری (Uri) و شویتس (Schwyz) و اونتروالدن (Unterwalden) اتحادیه‌ای تشکیل دادند که اساس کنفدراسیون سوئیس قرار گرفت.

ارتش سوئیس

ارتش سوئیس شامل نیروی زمینی و نیروی هوایی است. تنها در حدود ۵ درصد از این ارتش حرفه‌ای است و بقیه متشکل از سربازان وظیفه است. سن خدمت وظیفه عمومی در سوئیس بین ۲۰ تا ۳۴ سال است که در شرایط ویژه به ۵۰ سال می‌رسد. خدمت وظیفه عمومی در سوئیس برای مردان اجباری است، هرچند زنان هم می‌توانند داوطلبانه عضو ارتش شوند.
سوئیس به خاطر اینکه کشوری است که به دریا راه ندارد، فاقد نیروی دریایی است. اما در کرانهٔ دریاچه‌های مرزی‌اش دارای گارد ساحلی است

تقسیمات کشوری

سوئیس ۲۶ ایالت (کانتون) دارد:

ردیف	نام ایالت (کانتون)	شهر بزرگ ایالت
1	کانتون آپنتسل آوسرهودن	هریزاو
2	آپینزیل انرودن	آپنزل
3	آرگاو	ارو
4	اوبوالدن	سرنان
5	بازل اشتاد	بازل
6	بازل لاندشافت	لستل
7	برن	برن
8	تورگو	فروآنفلد
9	تیچینو	بلانزونا
10	زوریخ	زوریخ
11	زوگ	زوگ
12	ژنو	ژنو
13	سن گالن	سن گالن
14	سولوتورن	سولوتورن
15	شفوزان	شفوزان
16	اشووتس	اشووتس
17	فریبورگ	فریبورگ
18	کانتون گراوبوندن	شور
19	گلاروس	گلرو
20	لوسرن	لوسرن
21	نیدوالدن	اشتانس
22	نوشاتل	نوشاتل
23	وو	لوزان
24	وله	سیون
25	ژورا	دلمون
26	اوری	الدورف

جغرافیا

شهر برن در سوئیس

سوئیس با مساحت ۴۱٬۲۸۵ کیلومتر مربع کشور نسبتاً کوچکی است و با جمعیت ۸/۳ میلیونی دارای تراکم جمعیت متوسطی به اندازه ۲۰۷ نفر در هر کیلومتر مربع است. این تراکم در مناطق جنوبی سوئیس که کوهستانی است کمتر از میانگین است، درحالی که قسمت‌های شمالی پرتراکم ترند.

سوئیس به‌طور کلی به سه منطقه جغرافیایی تقسیم می‌شود: کوه‌های آلپ سوئیس، ناحیه میتلاند یا فلات سوئیس و کوه‌های ژورا در ناحیه شمال غربی و حوالی مرز فرانسه.

اقتصاد

رولکس، شرکت ساعت‌سازی

نستله، صنایع غذایی چندملیتی

سوئیس یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان است. سوئیس عضو اتحادیه اروپا نیست ولی عضو انجمن تجارت آزاد اروپا (EFTA) است. در سال ۱۹۹۹ میلادی سوئیس با اتحادیه اروپا قرارداد بست و عضو EFTA گردید. به موجب این قرارداد، داد و ستد بین کشورهای عضو اتحادیه با سوئیس آسان‌تر گشت. بانکداری در سوئیس یکی از مهم‌ترین بخش‌های این کشور محسوب می‌شود. شرکت‌های بیمه نیز سهم زیادی در اقتصاد سوئیس دارند. دیگر بخش مهم اقتصادی صنعت گردشگری است. ژنو و زوریخ جزو شهرهای گردشگر پذیرند. همچنین کوهستان‌های این کشور میزبان گردشگرانی هستند که برای ورزش‌های برفی به این کشور سفر می‌کنند. صنعت ماشین‌آلات یکی از بزرگ‌ترین بخش‌های سوئیس است؛ به‌طوری‌که ۴۵ درصد صادرات و ۴۴ درصد کل کارگران کشور به این بخش اختصاص دارد. سوئیس تقریباً ۵۰ درصد از مجموع تولید جهانی ساعت را دارا است. ساعت‌های لوکس ساخت این کشور در دست بسیاری از سلبریتی‌ها و افراد ثروتمند جهان می‌درخشد. هر سال ۷ میلیون قطعه شکلات معروف تابلرون در شهر برن سوئیس تهیه وتولید می‌شود.

واحد پول این کشور فرانک سوئیس نام دارد. هر فرانک معادل ۱٫۰۶ دلار آمریکاست

اختراعات

دربارهٔ سوئیس می‌توان به اختراعات مهم در آن اشاره کرد. ولکرو، سلفون، چاقو ارتش سوئیس، سیب زمینی سرخ کرده، فونت Helvetica، دوچرخه سواری، LSD، شکلات تلخ خوراکی و شکلات شیری در سوئیس اختراع شده‌اند. دانشمندان سوئیسی همچنین تحقیقاتی در زمینه استفاده از LSD برای درمان بیماری و اختلالات روانی دارند.

مردم

جمعیت کشور سوئیس بالغ بر هفت و نیم میلیون نفر است. ۶۲/۸٪ از این جمعیت زبان آلمانی زبان اول‌شان محسوب می‌گردد که این زبان در قسمت‌های شمالی و مرکزی زبان اول است. ۲۲/۹٪ زبان فرانسوی زبان اول‌شان است که اکثراً در غرب این کشور زندگی می‌کنند. ۸/۲٪ به زبان ایتالیایی سخن می‌گویند که غالباً در جنوب سوئیس ساکن هستند و تنها حدود نیم درصد از آن‌ها به زبان رومانش صحبت می‌کنند که در قسمت جنوب شرقی این کشور هستند.

در حدود ۲۲٪ جمعیت سوئیس را مهاجران تشکیل می‌دهند. اکثراً مهاجران به خاطر شغل راهی این کشور می‌شوند.
دین اکثر مردم این کشور مسیحیت است. ۴۳٪ از آنان کاتولیک ۳۵٪ آن‌ها پروتستان و ۲٪ آن‌ها ارتودوکس هستند. دین ۴٪ مردم نیز اسلام است. بقیه نیز پیرو دین‌های دیگر یا بدون دین هستند.
سوئیس را با شکلات، پنیر، سیستم بانکداری، ساعت‌سازی و کوهستان‌هایش می‌شناسند.

فرهنگ

آنه ماری شوارتسنباخ نویسنده سوئیسی

در گذشته فرهنگ سوئیس تحت تأثیر همسایگانش بوده است. اما در سال‌های اخیر باوجوه تمایز در آن رشد یافته است. به‌طور کلی سوئیس را از مراکز فرهنگی اروپا نمی‌دانند. خانواده‌ها در سوئیس عموماً کوچک اند و والدین اغلب یک یا دو فرزند دارند. حریم خانواده در این کشور بسیار مهم است. بیشتر مردم سوئیس هنگام احوال پرسی باهم دست می‌دهند و آداب سنتی را رعایت می‌کنند. کشور سوئیس به خاطر ماهیت بشردوستانه‌اش شناخته شده است.

غذا

آشپزی سوئیس دارای چند چهره است. در حالی که ظرف‌های فوندو (ظرفی برای درست کردن پنیر و روغن) از روستی (غذایی عمدتاً از سیب زمینی و پنیر) و مانند دیگر غذاهای سوئیسی در کل کشور مصرف می‌شود، اما هر منطقه توسعه یافته برای خود نسبت به اقلیم و زبان آن منطقه خوراکی متفاوت دارد. طبخ سنتی سوئیس بسیار شبیه خوراک و موادی است که در دیگر کشورهای اروپایی نیز موجود است، همچنین محصولات لبنی ممتاز مثل پنیر گرویره و امنتال که در دره‌هایی به همین نام ساخته می‌شوند در گروه خوراک سوئیسی قرار دارند. شکلات‌سازی در سوئیس از قرن ۱۸ میلادی شروع شد، اما در اواخر قرن ۱۹ به شهرت جهانی رسید که دلیل آن دستیابی به صنعت و اختراعاتی در زمینه معتدل‌سازی و شکل‌دهی شکلات بود که منجر به بالا رفتن کیفیت آن شد. همچنین ابتکار ساخت شکلات شیری توسط دانیل پیتر از این اقدامات بود.

ادبیات

ادبیات در سوئیس متأثر از زبان‌های این کشور است. رمان هایدی اثر یوهانا اشپیری شناخته شده‌ترین اثر ادبی سوئیس است. کتاب نسبتاً مشهور دیگری که می‌توان نام برد رمان خانواده سوئیسی رابینسون اثر یوهان ویس است که به تقلید از رمان رابینسون کروزوئه نوشته شده است.

هایدی اثر یوهانا اشپیری

جاذبه‌های توریستی

سوئیس جاذبه‌های گردشگری بیشماری دارد. این کشور با داشتن شهرهایی تاریخی و همین‌طور طبیعتی بسیار زیبا، توانسته است در گذر سال‌ها گردشگران بسیاری را به خود جذب کند. کوه ماترهورن در ابتدای این لیست قرار دارد و به نوعی به نماد این کشور تبدیل شده است. در مراتب بعدی از اهمیت جاذبه‌های گردشگری می‌توان به شهر لوسرن، دریاچه ژنو و همین‌طور شهر برن یا زوریخ اشاره کرد که توجه بسیار زیادی را به خود جلب کرده است.

آموزش

کشور سوئیس دارای ۲۰ دانشگاه معتبر می‌باشد.^[ از مهم‌ترین دانشگاه‌های این کشور می‌توان دانشگاه فنی فدرال زوریخ را نام برد که رتبه اول در کشور سوئیس و رتبه ششم را در جهان دارد.

محتواهایی وابسته

فریدیش شیلر (۱۷۵۹–۱۸۰۵)	هرمان هسه (۱۸۷۷–۱۹۶۲)	یوهان ولفگانگ گوته (۱۷۴۹–۱۸۳۲)	برادران گریم (۱۷۸۵–۱۸۶۳)	توماس مان (۱۸۷۵–۱۹۵۵)